ОД СИН НА КУБАНСКИ МИГРАНТИ ДО НАСЛЕДНИК НА БЛИНКЕН: Трамп ќе го избере Марко Рубио за нов Државен секретар на САД

Добивај вести на Viber

Се очекува новоизбраниот претседател Доналд Трамп да го назначи сенаторот од Флорида, Марко Рубио (Р-Флорида), познат по своите остри ставови кон Израел, Иран и Кина, за државен секретар.

Рубио ќе им се придружи на претставниците Елис Стефаник (Р-Њујорк) и Мајк Волц (Р-Флорида) во новиот тим за национална безбедност на Трамп. Овие избори веројатно ќе ја задоволат про-израелската фракција на Републиканската партија, а сите тројца генерално се сметаат за дел од традиционално поцврстото крило на Републиканците. Меѓутоа, сите тројца гласаа против дополнителната американска помош за Украина претходно оваа година. Во случајот на Рубио, тоа значеше и спротивставување на дополнителното финансирање за Израел и Тајван.

Конкуренцијата за местото државен секретар на Трамп беше сведена на неколку кандидати до понеделник навечер, со Рубио, сенаторот Бил Хагерти (Р-Тенеси) и поранешниот службеник од администрацијата на Трамп, Рик Гренел, како финални конкуренти. Сите тројца изразија интерес за оваа функција и лобираа кај Трамп и неговите советници за назначување.

Рубио беше спомнуван како водечки кандидат за Кабинетот уште од летото, кога беше меѓу последните имиња на списокот за потпретседател на Трамп. Сојузниците на сенаторот од Флорида и Вашингтон почнаа да го промовираат како потенцијален избор за државен секретар откако Трамп го избра потпретседателот Џ.Д. Ванс за свој придружник во изборите.

Како силен поддржувач на Израел, сенаторот од Флорида беше главен поддржувач на законска иницијатива која би му дала овластување на Конгресот да спречи администрацијата да ги блокира испораките на оружје за Израел. Тој исто така поддржа законска иницијатива која би го спречила САД да испраќа било каква помош преку агенциите на Обединетите Нации или невладините организации во Газа или на Западниот Брег.

Што се однесува пак со војната во Украина, среде дебатата за дополнителното финансирање за националната безбедност за сојузниците на САД оваа година, Рубио рече дека ја гледа поддршката за Украина како клучен национален безбедносен интерес што може да го обликува глобалниот поредок, но рече дека ниту Русија ниту Украина не можат да извојуваат целосна победа, повикувајќи наместо тоа решение со преговори. Тој рече дека гласачите инсистирале пратениците да им дадат приоритет на безбедноста на границата, пред поддршката за Украина, и дека нема да гласа за ниту еден закон за Украина без гранична безбедност.

Сенаторот од Флорида се заложи и за посилни нафтени санкции кон Иран и посилно спроведување и за санкции кон Меѓународниот кривичен суд, како и други санкции поврзани со тероризмот. Во 2020 година, Рубио дури ја критикуваше администрацијата на Трамп за Иран, велејќи дека не требало да ги обнови санкциите за цивилната нуклеарна програма на Иран.

Марко Рубио е сенатор од Флорида и долгогодишен член на Републиканската партија, познат по своите цврсти ставови за надворешната политика, особено во однос на Израел, Куба и Латинска Америка. Во 2016 година, тој беше еден од водечките кандидати во трката за републиканската номинација за претседател, каде што се соочи со Доналд Трамп, Тед Круз и неколку други влијателни републиканци. Рубио, кој важеше за млад и перспективен политичар со привлечна приказна како син на кубански емигранти, се обидуваше да привлече поддршка од умерените и традиционалните гласачи во партијата.

Во текот на предизборната кампања, Рубио и Трамп имаа значителни судири и меѓусебни критики. Рубио го критикуваше Трамп поради неговите ставови и контроверзниот стил на водење кампања, а Трамп возврати со лични напади. Иако Рубио успеа да стекне одредена популарност, особено кај гласачите кои беа склони кон традиционални републикански вредности, тој не успеа да добие доволна поддршка за да ја обезбеди номинацијата. На крајот, Трамп ја освои номинацијата и стана претседателски кандидат на Републиканската партија.

По изборите, и покрај нивната претходна конфронтација, Рубио подоцна ја поддржа Трамп администрацијата во некои политики и често соработуваше со него, особено во однос на надворешната политика и прашањата за националната безбедност.