Од љубов до омраза

Добивај вести на Viber

Таа...таа љубов што удира без најава и прашање. Токму таа што сите граници ги изместува и се раѓаш како нов човек, како некој за кој си знаел дека имаш капацитет и потенцијал да бидеш, ама ете, не си имал можност. Ете таква љубов, онаа која не е зачинета со слатки изјави, туку е космички спој на душите и умовите, а телото само го следи патот. Љубов која и кога телото ти боледува, дава сила и ги врвиш сите проблеми и болести како прошетка покрај кеј. Онаа која те држи во грч кога ги чувствуваш сите дразби што роварат, која чекорот ти го прави толку лесен што се чувствуваш како да си неколку прста над земја. Љубов која не те оглупавува, туку ти го држи умот вклучен на најсилно. Таа од која те болат прстите за да допреш, па ти цвили кожата од потреба и желба да се споиш, да го дишеш оној другиот.

Тоа е таа љубов од која ти се чини дека умираш и воскреснуваш и која се случува само еднаш во животот со таква силина, од што се’ пред неа и после неа ти изгледа само како бледа копија на скапоцен накит. Тоа е таа љубов за која се книги пишувани, трагедии опејувани, филмови снимани. Да се преброиме? Колкумина го имате ова доживеано? И што е уште поважно, колкумина од вас кои го доживеале го живеат уште со истиот човек?