МАСОВНА КРАЖБА НА СТРАНСКИ РАБОТНИЦИ: „Влегувам во пекара го гледам мојот работник работи таму“

Добивај вести на Viber

Хрватските работодавци моментално се во многу незавидна положба. Тие се соочуваат со недостиг на работна сила, па дури и кога ќе најдат работник, друг работодавец ги „краде“. Многу хрватски експерти за ова ги обвинуваат самите работодавци, бидејќи како што велат, не успеале да го препознаат негативниот тренд на хрватскиот пазар на труд, па сега се борат со истиот

Речиси 132.000 странски работници во моментов работат во Хрватска, четвртина повеќе од лани, а со оглед на големата побарувачка на работна сила во сезоната, голем дел од нив работат и на црно. Ова за Јутарњи го потврдија повеќе домашни работодавци од различни сектори, тврдејќи дека одредени ресторани, хотелиери и градежници не се двоумат да ги „украдат“ работниците во сезоната и веднаш да ги вклучат во работа без соодветна регистрација, пишува Јутарњи лист во своето специјално издание.

-Имав ситуација кај мене на градилиште да работи работник, утредента одам во пекара и го гледам, работи внатре! Уште е пријавен кај мене, како е тоа можно? Настана голема забуна - се пожали еден работодавач во Јутарњи барајќи анонимност.

Хроничен недостиг на работници

Во ситуација на хроничен недостиг на работна сила, што повеќето работодавци веќе неколку години го посочуваат како најголем проблем во бизнисот, резултатите од истражувањето покажуваат поразителна реакција на компаниите, барем оние од производствениот сектор, за негово решавање.

Политиките, практиките и стратегиите за управување со човечки ресурси кои компаниите можеа да ги искористат за да одговорат на проблемот со недостигот на работна сила на пазарот останаа целосно неискористени. Дали тогаш треба да чуди што огромен број луѓе се иселиле од земјата во потрага по подобри плати и услови за работа и го препуштиле домашното производство на странски работници?

Клучот за успехот

Овој труд покажа дека компаниите не препознаваат одредени негативни влијанија врз пазарот на трудот и дека, соодветно на тоа, имаат недоволно развиено стратегиско управување со човечките ресурси. Се очекуваше проактивен пристап на компаниите во спроведувањето на различните активности кои им стојат на располагање, во форма на самостојна работа и користење на стимулативни закони. Сепак, резултатите од ова истражување не го утврдија тоа“, заклучуваат авторите Бакотиќ и Бурнач.

Ова се заснова на перцепцијата на локалните вработени кои често ќе кажат дека нивните работодавци не знаат да ги ценат. Од друга страна, особено во последно време, работничките усти се полни со пофалби. Во полугодишните финансиски извештаи, кои во моментов се доставуваат, речиси и да нема компанија која не им се заблагодарува на своите вработени за постигнатите деловни резултати. Денес, работодавачите се свесни дека вработените се клучот за успехот и дека растот и продуктивноста зависат од нивните напори, но прашање е колку, освен во платите, инвестираат во други политики за задржување и привлекување на вработените.